ਕੀਤਾ ਲੋੜੀਐ ਕੰਮੁ ਸੁ ਹਰਿ ਪਹਿ ਆਖੀਐ ॥ (ਭਾਗ 11)   
     ਚਾਰੇ ਜਾਗੇ ਚਹੁ ਜੁਗੀ ਪੰਚਾਇਣੁ ਆਪੇ ਹੋਆ ॥
     ਆਪੀਨ੍Y ਆਪੁ ਸਾਜਿਓਨੁ ਆਪੇ ਹੀ ਥੰਮਿ੍ ਖਲੋਆ ॥
     ਆਪੇ ਪਟੀ ਕਲਮ ਆਪਿ ਆਪਿ ਲਿਖਣਹਾਰਾ ਹੋਆ ॥
     ਸਭ ਉਮਤਿ ਆਵਣ ਜਾਵਣੀ ਆਪੇ ਹੀ ਨਵਾ ਨਿਰੋਆ ॥
      ਚਾਰੇ ਰਾਜੇ, ਆਪੋ-ਆਪਣੇ ਸਮੇ ਉਜਾਗਰ ਹੋਏ ਹਨ, ਅਕਾਲ-ਪੁਰਖ ਆਪ ਹੀ ਉਨ੍ਹਾਂ ਵਿਚ ਪਰਗਟ ਹੋਇਆ । ਅਕਾਲ-ਪੁਰਖ ਨੇ ਆਪ ਹੀ ਆਪਣੇ-ਆਪ ਨੂੰ ਕੁਦਰਤ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿਚ ਜ਼ਾਹਰ ਕੀਤਾ ਤੇ ਆਪ ਹੀ ਸ਼ਬਦ-ਗੁਰੂ ਰੂਪ ਹੋ ਕੇ ਸ੍ਰਿਸ਼ਟੀ ਨੂੰ ਸਹਾਰਾ ਦੇ ਰਿਹਾ ਹੈ। ਜੀਵਾਂ ਦੀ ਅਗਵਾਈ ਦੇ ਪੂਰਨੇ ਪਾਉਣ ਲਈ ਪ੍ਰਭੂ ਆਪ ਹੀ ਪੱਟੀ ਹੈ, ਆਪ ਹੀ ਕਲਮ ਹੈ ਤੇ ਗੁਰੂ ਰੂਪ ਹੋ ਕੇ ਆਪ ਹੀ ਪੂਰਨੇ ਲਿਖਣ ਵਾਲਾ ਹੈ।
 ਸਾਰੀ ਸ੍ਰਿਸ਼ਟੀ ਤਾਂ ਜਨਮ-ਮਰਨ ਦੇ ਗੇੜ ਵਿਚ ਹੈ, ਪਰ ਆਪ ਪ੍ਰਭੂ ਸਦਾ ਨਵਾਂ-ਨਰੋਇਆ, ਹਰ ਨਵੇਂ ਰੰਗ ਵਿਚ ਵੀ ਹੈ ਤੇ ਨਿਰਲੇਪ ਵੀ ਹੈ ।
     ਤਖਤਿ ਬੈਠਾ ਅਰਜਨ ਗੁਰੂ ਸਤਿਗੁਰ ਕਾ ਖਿਵੈ ਚੰਦੋਆ ॥
     ਉਗਵਣਹੁ ਤੈ ਆਥਵਣਹੁ ਚਹੁ ਚਕੀ ਕੀਅਨੁ ਲੋਆ ॥
      ਉਸ ਨਵੇਂ ਨਰੋਏ ਪ੍ਰਭੂ ਦੇ ਬਖਸ਼ੇ ਤਖਤ ਉੱਤੇ, ਜਿਸ ਉੱਤੇ ਪਹਿਲੇ ਚਾਰੇ ਰਾਜੇ, ਆਪੋ-ਆਪਣੇ ਸਮੇ ਪ੍ਰਗਟ ਹੋਏ ਸਨ, ਹੁਣ ਰਾਜਾ ਅਰਜਨ ਬੈਠਾ ਹੋਇਆ ਹੈ, ਗੁਰੂ ਦਾ ਚੰਦੋਆ ਚਮਕ ਰਿਹਾ ਹੈ, ਸ਼ਬਦ ਗੁਰੂ ਦਾ ਤੇਜ-ਪਰਤਾਪ ਸਾਰੇ ਪਸਰ ਰਿਹਾ ਹੈ। ਸੂਰਜ ਉੱਗਣ ਤੋਂ ਡੁੱਬਣ ਤਕ ਅਤੇ ਡੁੱਬਣ ਤੋਂ ਚੜ੍ਹਨ ਤਕ, ਚਹੁ-ਚੱਕਾਂ
ਵਿਚ  ਚਾਨਣ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਹੈ।
     ਜਿਨ੍I ਗੁਰੂ ਨ ਸੇਵਿਓ ਮਨਮੁਖਾ ਪਇਆ ਮੋਆ ॥
     ਦੂਣੀ ਚਉਣੀ ਕਰਾਮਾਤਿ ਸਚੇ ਕਾ ਸਚਾ ਢੋਆ ॥
     ਚਾਰੇ ਜਾਗੇ ਚਹੁ ਜੁਗੀ ਪੰਚਾਇਣੁ ਆਪੇ ਹੋਆ ॥8॥1॥  (968)
      ਆਪਣੇ ਮਨ ਦੇ ਪਿੱਛੇ ਤੁਰਨ ਵਾਲੇ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਬੰਦਿਆਂ ਨੇ ਗੁਰੂ ਦਾ ਹੁਕਮ ਨਹੀਂ ਮੰਨਿਆ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਮਰੀ ਪੈ ਗਈ, ਉਹ ਆਤਮਕ ਮੌਤੇ ਮਰ ਗਏ। ਸ਼ਬਦ ਗੁਰੂ ਦੀ ਦਿਨ ਦੂਣੀ ਅਤੇ ਰਾਤ ਚੌਗੁਣੀ ਵਡਿਆਈ ਵਧ ਰਹੀ ਹੈ, ਸ੍ਰਿਸ਼ਟੀ ਲਈ ਗੁਰੂ, ਸੱਚੇ ਪ੍ਰਭੂ ਦੀ ਸੱਚੀ, ਸਦਾ ਕਾਇਮ ਰਹਣ ਵਾਲੀ ਸੁਗਾਤ ਹੈ।
  ਚਾਰੇ ਰਾਜੇ ਆਪੋ-ਆਪਣੇ ਸਮੇ ਵਿਚ ਉਜਾਗਰ ਹੋਏ, ਅਕਾਲ-ਪੁਰਖ ਉਨ੍ਹਾਂ ਵਿਚ ਪ੍ਰਗਟ ਹੋਇਆ।8।1।  
   ਇਹ ਸੀ ਨਾਨਕ ਜੋਤ ਦੀ ਸੰਸਾਰ ਫੇਰੀ ਦਾ ਮੁੱਢਲਾ ਵੇਰਵਾ, ਇਹ ਫੇਰੀ ਦਸਵੇਂ ਨਾਨਕ (ਰਾਜਾ ਗੋਬਿੰਦ ਸਿੰਘ) ਦੇ ਸਮੇ ਤੱਕ ਚੱਲੀ, ਜਿਸ ਵਿਚ ਹਰ ਰਾਜੇ ਨੇ ਨਾਨਕ ਰੂਪ ਹੋ ਕੇ ਆਪੋ-ਆਪਣਾ ਕੰਮ ਪੂਰਾ ਕੀਤਾ ਤੇ ਅੰਤ ਵਿਚ ਨਾਨਕ ਦੇ ਗੁਰੂ, ਸ਼ਬਦ ਗੁਰੂ ਨੂੰ ਗੁਰੂ ਗ੍ਰੰਥ ਸਾਹਿਬ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿਚ ਸਾਰੇ ਸੰਸਾਰ ਦੇ ਸਿੱਖਾਂ ਦੀ ਭਲਾਈ ਲਈ ਸਥਾਪਤ ਕਰ ਗਏ।
   ਚੰਦੀ ਅਮਰ ਜੀਤ ਸਿੰਘ   (ਚਲਦਾ